Je vrouw is dood zeiden ze. Daarom is het. Alsof hij niet wist dat zijn vrouw dood was. Alsof hij niet haar lijdensweg had meegemaakt. Alsof hij haar niet had zien sterven. Alsof hij haar niet had begraven. Alsof hij hun kinderen niet had moeten vertellen dat hun moeder hen nooit zou zien trouwen of kleinkinderen zien krijgen. Alsof hij geen weet had van dat alles.
Geen contract na overlijden vrouw
Maar dat dus, dat is dus de reden dat je geen contract krijgen zeiden ze. Want dat was de vraag geweest. Niet de vraag om menselijke ondersteuning. Niet eens de vraag om hulp, want hoe moet je dan verder op jonge leeftijd als weduwnaar. Nee, de vraag was gewoon geweest waarom veel collega’s een contract hadden gekregen en hij niet. Nou ja, omdat zijn vrouw dus dood was.
Twee weken vrij voor overlijden vrouw
En hij daarvoor twee hele lange weken vrij had genomen. Nee, geen half jaar of een jaar. Gedurende die andere maanden waarin het ook erg slecht ging, had hij zich gewoon van alle taken gekweten. Gewerkt, voor de kinderen gezorgd, voor haar gezorgd. En dat alles in het licht van haar naderende dood.
Niemand moet alleen zijn als de dood nadert
Maar toen die dood nabij kwam, ze was uiteindelijk nog maar half 50, vond hij toch dat hij bij haar moest zijn. Vond dat zij die laatste weken niet zonder hem hoefde door te maken. Omdat het voor haar al angstig en naar genoeg was. Het bedrijf vond dat blijkbaar niet. Die vonden blijkbaar dat zij wel dood had kunnen gaan zonder hem. Want dan had hij dat contract wel gekregen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten