maandag 10 april 2017

Ut Eintsje fan 'e Daam gaat niet verdwijnen, geen denken aan!

Al zolang ik leef ken ik de verhalen. De verhalen van vroeger van Lemmer. Over de bioscoop met gewone stoelen daar waar meen ik nu de apotheek is. Waar op zaterdag of was het zondagmiddag  de film draaide, zeg maar zowat de enige manier om uit te gaan.

Ut Eintsje fan 'e Daam in Lemmer

Maar wat ik me vooral herinner zijn de legendarische verhalen over Ut Eintsje fan de Daam. Elke Lemster kent dat punt, iedere wat oudere Lemster heeft daar een heel stuk geschiedenis liggen. Mem ging er vroeger heen met haar broers en zussen en haar vriendinnen. Ze heeft er naar mijn weten zo’n beetje leren zwemmen, net als haar klasgenootjes. Maar ook omdat er op zondag niet veel anders te doen was dan naar dat eintsje fan ‘ e daam te lopen en daar een verkering op te doen, lol te maken met je vriendinnen of je familieleden.

Geschiedenis van Lemmer

Het Eintsje fan ‘ e daam is kortom een wezenlijk onderdeel van ons leven. Ik zeg ons leven omdat wij als een jongere generatie er ook alles van gehoord hebben. En voor de wat oudere garde is het puur sentiment, staat het voor alle (stoute) en mooie dingen die ze hebben gedaan in hun leven.

Modern baken bij de vuurtoren Lemmer

De gemeente wil nu een einde maken aan al die herinneringen door het gebouw weg te maaien. Er voor in de plaats moet een soort modern baken komen in de vorm van een bank met daarop een lelijke lichtpaal. Met dat voornemen slaat de gemeente de plank volledig mis, want in Lemmer zit niemand te wachten op zo’n moderne tl buis. Overigens is het nieuwe gevaarte ook niet voor de Lemsters, maar is het voor de toeristen. Die kunnen de haven dan zo mooi zien vanaf het water, zo staat zo leuk in de stukken.

Gemeentebestuur op afstand

Maar gemeentebestuurders, dat gaat dit dorp met een bestuur op afstand nu eens niet accepteren. Het gebouw op Ut Eintsje fan ‘ e Daam moet gewoon blijven. Uit emotioneel oogpunt, maar ook uit het oogpunt van cultuur historisch erfgoed. Er zijn al zoveel zaken verdwenen die een indruk geven van het tijdsbeeld van deze oude vissersplaats, dat mogen we nu niet weer laten gebeuren. En moet het opgepimpt? Verzamel dan de hoofden van de mensen die daar hun voetstappen hebben liggen en timmer hun tegeltjes aan de wand. Of schrijf om mijn part hun namen op het gebouw. Een mooier eerbetoon aan Lemmer en haar inwoners kun je bijna niet hebben. En als dat niet kan, knap het dan op. Maar laat het staan. Joure kent dan wel al die sentimenten niet, kent niet alle familiegeschiedenissen en haar gebruiken, maar onze bevolking des te meer.  Ut Eintsje fan é Daam moet blijven. Zo simpel is het.

1 opmerking: