Vluchten

Vandaag kreeg ik van een collega een blog onder ogen. Wat we vonden van het vluchtelingenprobleem, wilde ze weten. Kun je daar überhaupt wat van vinden, vroeg ik me af. Want naar mijn bescheiden mening is het veel te complex om daar een pasklaar antwoord op te hebben. Dat sommige mensen dat heel stellig wel  weten, vind ik bijzonder.  De een heeft veel sympathie voor verdronken kinderen (hoe kun je daar geen mededogen mee hebben?), anderen vinden dat volwassenen die in een ruim zijn opgesloten door gewetenloze mensensmokkelaars en een meer dan wrede dood ondergingen hun verdiende loon kregen (hoe kun je zo hard zijn?).  Ik wankel in mijn gedachten.

Extremisme

De massa’s mensen die komen uit landen waar extremisme hoogtij viert, vind ik ronduit beangstigend.  Of die angst legitiem is weet ik niet, maar ik weet wel uit eigen ervaring dat de selectie niet altijd even grondig gebeurt. Of niet grondig genoeg. Veel landgenoten van mijn man nemen ook de boot en gaan naar Italië. Na deze barre tocht vertellen ze dat ze homo zijn of dat ze problemen hebben in eigen land. Niet dat ze eigenlijk een beter leven willen. Of ze komen binnen via een ander land en hun vingerafdrukken zijn blijkbaar verdwenen als ze dan toch hier asiel aanvragen.

Kolonie

Maar die mensen komen dan vaak weer uit landen die wij lange tijd gekoloniseerd hebben. En dat brengt een schuld met zich mee.  Dat een leger van vreemdelingen op weerstand stuit in verband met economische motieven, snap ik ook. Op alles wordt hier bezuinigd en we halen dan wel heel veel monden binnen die ook gevoed moeten worden. Aan de andere kant: wie heeft niet een familielid dat is geëmigreerd naar Australië, Canada of Amerika. Mensen die ook hun geluk zochten. En wie kan zich niet voorstellen dat je uit een situatie wilt van oorlog en dood en verderf? Wrang is dan wel weer dat alleen mensen met geld zich dat kunnen veroorloven. De arme paupers hebben geen andere keuze dan tussen dat geweld te blijven.  Wat zou het fijn zijn om hier helemaal niets van te hoeven vinden. Want dan stond de hele wereld ook niet op z’n kop.