donderdag 1 januari 2015

Goede voornemens: geen kater meer

Goede voornemens voor 2015: geen kater meer. Dat staat groot geschreven in mijn plan voor het komende jaar.

Iedereen heeft bijna wel goede voornemens ieder jaar. Ze verdrinken overigens ook vaak in de waan van de dag. Wat een toepasselijke woordspeling in deze is. Want deze blog gaat over drinken. Over beter gezegd over niet drinken.

Eerste alcoholische drankje
In mijn leven heb ik al flink wat drankjes met alcohol achterover geslagen. Ik begon er laat mee, omdat ik in het begin van mijn leven niet de beste ervaringen had met mensen die alcohol dronken. En zo wilde ik beslist niet worden. Maar vanaf een jaartje of 18 had ik de smaak te pakken. Bij lekker stappen hoorde eerst pina colada met jus d’orange. Dat mierzoete, ongelofelijk kleverige spul waarvan je gehemelte de volgende dag nog vast zat. Daarna werden het wat andere drankjes. Sloten goedkope wijn, berenburg cola, rum cola het ging allemaal gestaag naar binnen.

Mooie wijnen
Toen ik het kon betalen kwamen daar mooie wijnen voor in de plaats als een mooie Barolo, maar gingen we tijdens Oerol nog altijd los met heeel veeel Juttersbitter waar je heel erg misselijk van kunt worden. En ik ben best een aantal keer misselijk geweest in mijn leven van drank. Maar ook als ik niet misselijk was, was er de volgende ochtend wel vaak een kater. Een brak gevoel, lamlendig tot en met, hoofdpijn, alleen maar zin in heel veel vet eten hebben en een hele dag tot niets in staat. Heb ik dat betreurd? Op het moment zelf misschien wel, maar de avonden die er aan vooraf gingen waren altijd wel heel erg leuk. Op het gebied van uitgaan heb ik mijn deel beslist gehad en ik heb van elke seconden intens genoten. Dus nee, daarover is geen spijt.

Oudejaarsdag in kroeg in Lemmer
Maar nu drink ik nog maar nauwelijks. Op oudejaarsdag is er bij ons in de kroeg altijd een laatste middag. Eigenlijk ging ik daar altijd naartoe en rolde ik er volledig lam weer uit. Ik eindigde het nieuwe jaar dan ook vaak op de bank, tot niets meer in staat. Voor dat uitje niets of te weinig gegeten, zo op de lege maag die berenburg cola er in en hoppa. Lachen was het altijd wel. Je kwam iedereen tegen, de sfeer was opperbest en het was heel gezellig.


Zonder drank nieuwjaar vieren
Gisteren ben ik niet gegaan. Dat had met meerdere dingen te maken. Ik was nog druk bezig om sojamelk te scoren en pakketjes te versturen en kwam allerlei mensen tegen. Ik had afspraken. ’s Avonds ging ik ontzettend gezellig bij vrienden doorbrengen, dus daar hield ik ook al rekening mee. Maar ik weet ook niet of zo’n afsluiting nog heel gezellig is als ik er heel nuchter bij zit en de rest toch aardig in de olie is. Dus was ik twijfelachtig.
Twee weken geleden ging ik naar een dansfeest en daar heb ik gedanst tot het einde op voornamelijk water. Ik had er niet minder plezier om. Dus voor hetzelfde geld was het gisteren ook heel fantastisch geweest op alleen non-alcoholica. Maar toch is het wennen.

Waarom drink je geen alcohol meer?
Waarom drink je dan niet meer is misschien de vraag. Heel legitiem. Ik drink niet meer of bijna niet meer omdat ik heb begrepen dat de combinatie van borstkanker en alcohol een zeer slechte is. Zeker omdat ik een zeer hormoongevoelige borstkanker heb. 100 procent gevoelig voor oestrogeen, 80 procent voor progesteron. Dit betekent dat de kanker zich als het ware voedt met de hormonen. Ik krijg pillen om dat te stoppen, maar alcohol zorgt er voor dat die hormonen toch hun werk kunnen doen (even heel zwart/wit) gesteld. En ik wil geen kanker meer. Ik wil vooral geen chemo’s meer, want dat was een hel op aarde.

Ik wil de kanker niet terug
Ik wil er alles zelf aan doen om de kanker een halt toe te roepen en dat betekent dat ik alcohol bijna heb verbannen uit mijn leven. Gisteravond heb ik een bodempje witte wijn gehad bij een geweldig oudejaarsdiner en een bodempje Scropino. En een slokje champagne om het nieuwe jaar in te luiden voor de gezelligheid. De rest heeft iemand anders opgedronken. Maar daar voel ik me dan al schuldig over, want wat doet dit met mijn lijf vraag ik me af? Niet dat ik het niet lekker vind, de geur van een prachtige wijn doet me nog steeds wel smachten. Maar net zoals mensen die te dik zijn zullen moeten afzien van lekkere dingen, heb ik besloten dat ik afzie van drank.

Zorgen voor mijn getergde lijf
Bovendien wil ik dat getergde lijf niet nog meer tergen. Van drank word je namelijk niet veel beter en zo zonder kater opstaan is geweldig. Je bent direct fris en fruitig, geen hoofdpijn, geen algehele malaise. Mijn lieve lijf heeft genoeg te verduren gehad en dat is nog steeds behoorlijk merkbaar. Ik vertroetel het nu en daar hoort drank niet meer bij. Ondanks het feit dat ik soms nog wel eens terug verlang naar die heerlijke roes van zo’n alcoholische versnapering.
Daar komt ook bij dat het hier heel normaal is om te drinken. Als je aangeeft niet te drinken, ben je toch wat apart. Maar goed als ik dus de volgende keer heerlijk aan de thee zit en mijn omgeving aan de wijn of iets anders, dat is dat maar even duidelijk. En ik hoop dat ik er niet minder gezellig om ben.



<

Geen opmerkingen:

Een reactie posten