zondag 22 december 2013

Serious? Eigen volk eerst?

Ik heb kinderen zien sterven. Niet mijn eigen kinderen want die heb ik niet, maar kinderen van anderen. In landen waar het niet gewoon is dat je ’s ochtends belt voor een afspraak bij je dokter en je vijf minuten later door de ambulance wordt afgevoerd. In landen waar als je geen geld hebt, je dus ook niet aan medicijnen kunt komen.

Ik heb kinderen (maar ook volwassenen) zien sterven aan aandoeningen die nergens op slaan. Malaria, koorts, uitdroging, diarree. En soms stierven hun moeders met hun mee. Daadwerkelijk of vooral in de geest. Want een paar van je kinderen moeten missen door zoiets onnozels gaat ook een Afrikaanse of Aziatische vrouw die het gewend is niet in de koude kleren zitten. Het is hartverscheurend om te zien dat moeders en vaders hun kinderen moeten missen en kinderen hun zusjes of broertjes.

En daar kunnen wij dus nu iets aan doen. Door wat te geven aan Serious Request. Ik heb het nooit zo op van die enorme acties, maar ik ben toch overstag. Want het klopt: door eenvoudige maatregelen kan iets simpels als diarree worden voorkomen. Maar vooral het sterven daaraan. Toen er op Facebook opeens een smartass ging zeggen dat het eigen volk voorging, dacht ik dat ik gek werd. Iemand die nog nooit een stap in een Afrikaans of Aziatisch land heeft gezet en beslist geen idee heeft. Eigen volk eerst? Hoorde ik hier een wederopstanding van Hitler?

Vervolgens werd ik bedolven onder de opmerkingen over mensen die in tentenkampen wonen in Nederland omdat ze in grote armoede leven. Ga ik voorbij aan het feit dat sommige mensen het hier zwaar hebben? Nee, dat ga ik niet. Ik weet dat het voor sommigen heel erg moeilijk is. Maar armoede hier en armoede daar is niet te vergelijken. Kom het eens ruiken, kom het eens bekijken, kom het eens ervaren zou ik willen zeggen. En dat kinderen daar in raggen lopen, in woningen wonen waar wij onze honden nog niet eens in laten overnachten is voor hen nog niet eens zo verschrikkelijk. Dat zijn ze gewend. Dat ze vaak met honger naar bed moeten of een papje van maïsmeel krijgen waar totaal geen voeding in zit, is al veel lastiger (ja dat is armoede).

Maar dat ze zo vreselijk ziek worden van kwalen waar wij 1 pil voor slikken en er dan helemaal niet meer eens over nadenken, is ook voor een Afrikaan of Aziaat niet te verteren. Dus ik help. En al die mensen die vinden dat het geld hier maar lekker moet blijven: zorg daar vooral voor! Als de armoede in Nederland je zo aan het hart gaat, nodig dan die daklozen uit met kerst die nu ergens onder een brug liggen. Of beter nog: neem ze op in je huis totdat ze zelf alles weer op orde hebben. Maar dat zal er wel niet inzitten he?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten