maandag 30 april 2012

Lieve Koningin

Excuseer me dat ik u aanspreek met lief, maar ik vind dat u in deze barre tijden wel wat liefde kunt gebruiken, beste Koningin. Er is in uw leven de afgelopen maanden heel wat gebeurd en wat dat is weten we allemaal. Tenslotte werd u op de meest schrijnende momenten vastgelegd door camera’s en wilden ze allemaal weten wat u voelde. Volgens mij hoef je geen professor te zijn om te weten wat iemand voelt als je zoon lang onder een lawine heeft gelegen en daarna in coma is geraakt en daar waarschijnlijk nooit meer uitkomt. Of je nu koningin bent of gewoon interieurverzorgster, of je nu blank, zwart, geel of iets daar tussen in bent, die gevoelens kennen we allemaal. Feit is wel dat u vandaag weer uw mooiste gezicht moet opzetten om mee te gaan doen aan Koninginnedag. Ik vraag me in alle eerlijkheid af hoe u dat doet. Gewoon meedoen met koekhappen en bosjes bloemen aannemen, Oud Hollandsche spelen bekijken en oude ambachten en alsmaar blijven lachen. Het gepeupel vermaakt zich ondertussen in alle grote steden met veel drank en muziek en in kleinere plaatsen worden markten gehouden en muziek gespeeld. Natuurlijk kan dat allemaal door blijven gaan, u hebt zelfs gezegd dat dit moest. Maar wilde u dat nu echt? In de hele rij familie die u meeneemt op uw Koninginnedagtocht ontbreekt namelijk wel iemand. Voor de eerste keer. En al die eerste keren zijn altijd het moeilijkst, weet ik uit ervaring. Zou u nu toch niet veel liever gewoon met een glas sherry op de bank gaan liggen die dag en hem helemaal vergeten, die Koninginnedag. Gewoon omdat nooit meer iets hetzelfde zal zijn en je daar soms alleen maar verschrikkelijk om kunt janken en helemaal niet je leukste gezicht wilt opzetten en wilt lachen? Overigens bent u niet de enige die dit masker op moet zetten. Ook de andere leden van het Koninklijk huis, uw familie dus, moet zich die dag goed houden. De broers van, de echtgenotes van, de neven en nichten van. Allemaal samen in dat ene verdriet. Terwijl Nederland oranje kleurt en er overal uitbundig feest wordt gevierd, hoop ik dat er hier en daar ook nog eens aan dat grote verdriet wordt gedacht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten