Ik stel me zo voor dat iedereen wel eens eenzaam is. Of je nu in een relatie zit of alleen bent, of je nu kinderen hebt of niet. Er komt wel eens een moment dat je je even afgesloten voelt van alles en iedereen en snakt naar echt intermenselijk contact.
En natuurlijk kun je daarvoor allerlei projecten in het leven roepen zodat mensen leren om het contact met elkaar aan te gaan. Zodat er een soort netwerk ontstaat. Dat is natuurlijk ook het beste.
Maar helaas draagt het leven een onvermijdelijke factor in zich en dat is die van de dood. Dus iedereen die je nu kent, gaat ooit weer een keer dood. En die ga je dus verliezen. Voor veel mensen een grote bron van eenzaamheid denk ik zo.
Afgelopen week heb ik een theorie ontwikkeld waarmee je de eenzaamheid volgens mij heel goed te lijf kunt gaan. En daar zou je ook een project van kunnen maken voor ouderen, jongeren of anderen.
De oplossing is: zet iedereen een paar avonden in een hotel aan de bar. Ik opper dat omdat ik de afgelopen week elke avond aan de bar zat in zo’n hotel. En het was geweldig. Ik moest voor een cursus in het westen van het land zijn en aangezien de cursus nogal vroeg begon, had ik voor meerdere nachten een hotelkamer geboekt. Geen duur hotel, gewoon zo’n kamer waar je je kunt redden. Geen bubbelbaden of zwembaden. Maar wel met een leuke bar in het midden van het etablissement.
En ik heb me daar toch gezellige contacten opgedaan. Ik praatte met een Engelsman over klinisch onderzoek naar medicijnen, met een collega van hem over de presentaties die zij gaf over die medicijnen en met een Belg over zijn werk bij de Heineken fabrieken.
We bespraken de hele wereld en begrepen elkaar ook nog. Dat kan ook hebben gelegen aan het feit dat we met elkaar ook een gezellig glas dronken en zo nu en dan wat eten aan lieten rukken. Maar de volgende ochtend tijdens het ontbijt dat we allemaal vroeg moesten nuttigen omdat we allemaal weer op tijd ergens moesten zijn, was het nog net zo gezellig.
En dat ritueel herhaalde zich. Drie avonden lang. Ook het barpersoneel voegde zich bij ons. Inmiddels vliegen de e-mails vanuit de diverse landen over en weer en hebben we al weer een afspraak gemaakt voor nieuwe ontmoetingen. Want wie niet eenzaam wil zijn, moet zijn contacten goed onderhouden.
Misschien kan de gemeente in het kader van het bestrijden van eenzaamheid de volgende keer in Lemmer gewoon een hotel afhuren. Zet mensen daar aan de bar, geef ze wat te drinken en te eten en de sfeer komt vanzelf. Of stuur ze naar Leiderdorp. Daar gebeurt het allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten