woensdag 11 mei 2011

Beestachtig

Bevrijdingsdag en dodenherdenking zijn dit jaar volledig aan me voorbij gegaan. Niet omdat ik er niet aan gedacht heb, maar omdat ik in een andere omgeving was waar deze dagen voor die mensen geen betekenis hebben. Gewoon omdat het hun oorlog niet is en zij hun doden en bevrijding op een heel ander moment in de tijd beleven. Ik vond het raar. Om niet deel uit te maken van mijn eigen geschiedenis, maar deel uit te maken van die van een ander. Hoewel het ook iets anoniems heeft om dat te beleven overigens, want ik maakte opeens niet deel meer uit van een geheel dat in saamhorigheid een collectief besef en geheugen heeft. Ik was gewoon een toevallige passant die niemand kende. Mijn land was het ene moment in diepe herinnering van al die mensen die gesneuveld zijn voor de rechten die wij nu hebben, de andere dag vierde het groots feest om die bevrijding te herdenken. Andere landen kenden die emotie op dat moment niet. Zij gingen door met waar ze mee bezig waren. Later kreeg ik van de afdeling voorlichting van de gemeente de speech die de burgemeester had uitgesproken bij de dodenherdenkingsplechtigheid. Een prachtig, nee vreselijk verhaal, maar wel precies in kaart gebracht wat er in die tijd is gebeurd. Stellingwerf refereerde nog aan de uitzending van NSB-ers die er nu nog steeds van overtuigd zijn dat wat ze deden goed was. Die Joden behandelden als dieren, die een idioot als Hitler bestempelde als hun afgod. Wat gebeurt er in een hoofd als je een ander mens niet meer kunt zien als mens, maar als de ultieme vijand vraag ik me wel eens af. Dat je vindt dat de ander geen rechten meer heeft en zich alleen heeft te onderwerpen aan jouw grillen en grollen? En hoe kon iemand met zijn volle verstand mensen gaskamers injagen in de wetenschap dat ze daar een vreselijke dood zouden sterven? Experimenten uitoefenen op kinderen en baby’s om te zien of Joden, homo’s en zigeuners zodanig “ bewerkt” konden worden dat ze tot dingen werden gereduceerd? De mens als dier. Maar een dier is nog eerlijker. Dat doodt als het honger heeft en eet dan voor lijfsbehoud. De mens doodt blijkbaar omdat.,. Ja waarom eigenlijk? Gevoelens van haat of wraak zijn niemand vreemd, ook mij niet. Maar ze daadwerkelijk omzetten in beestachtige daden als die van de Tweede Wereldoorlog (en andere oorlogen) is me gelukkig wel vreemd. Of dat omslagpunt er voor iedereen kan komen, daarvoor ben ik wel bang. Want het zou betekenen zoals de burgemeester al aangaf dat zo’n oorlog er zomaar weer kan zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten