dinsdag 1 maart 2011

Nieuwe "sociale" media

Sinds ergens dit jaar heb ik me ook op de markt van de nieuwe media gestort. Dat zijn kanalen waarbij je via de computer of zo'n hypermoderne telefoon (die ik overigens niet heb omdat ik die veel te duur vind) allerlei informatie de wereld instuurt. Dus Twitter ik, zit ik op Facebook, heb ik een LinkedIn account en een Hyves pagina. Ik schaar mezelf nog onder de oudere generatie dus ik moet zeggen dat het me flink wat moeite heeft gekost om erachter te komen hoe dat alles werkte. En toen ik erachter kwam dat ik eigenlijk te weinig kennis had op dat gebied heb ik een cursus gevolgd van een dag. Daar leerde ik wat ik moet doen om gelezen te worden. Dus moet ik tegenwoordig per dag zeker 6 twitterberichten de ether insturen en moet ik mijn Facebook, maar zeker mijn LinkedIn profiel eens in de week bijhouden. Van die laatste twee komt weinig. Tijdgebrek. In het verzenden van tweets (dat is een berichtje via de Twitter en omdat het een geluidje maakt als van een vogel wordt dit zo genoemd) ben ik inmiddels wel wat beter. Maar iedereen die me in het begin wat stuurde kreeg steevast niets terug. Gewoon omdat ik er helemaal niets van begreep. Enfin, ik ben dus heel modern bezig met al die nieuwe media. Echt verslaafd ben ik er niet aan overigens. Ik blijf het een eenzame bezigheid vinden om allerlei berichten de ether in te sturen als je ook gewoon met elkaar kunt bellen of met elkaar een kopje koffie kunt drinken. Dus zijn al die media voor zakelijk gebruik en glipt er alleen zo nu en dan een persoonlijk berichtje doorheen. Dat niet iedereen daar zo over denkt en dat deze sociale media zelfs kunnen worden ingezet om een levenslange vriendschap te verbreken bleek deze week. Ik ben via Facebook aan de kant gezet. Dat kan blijkbaar, zelfs als je er al 30 jaar vriendschap op hebt zitten. Mensen bellen elkaar in dat geval blijkbaar niet meer op als ze iets op hun lever hebben, maar sturen een bericht met daarin dat er " geen behoefte meer is aan contact". Goedkoper en eenzamer heb ik het nog nooit meegemaakt, zeker niet als het toch om iemand gaat waarvan je denkt dat je diegene heel goed meent te kennen. Het geeft mij wel te denken. Over die vermeende vriendschap die mogelijk dan toch minder hecht was dan ik ooit heb gedacht. Maar ook over de gevaren van zo'n medium. Want het is blijkbaar heel gemakkelijk om even een zin in te typen, iemand daar helemaal mee neer te sabelen en een einde te maken aan verbintenissen waarvan je dacht dat ze van waarde zijn. Zouden er ook huwelijken op die manier worden beƫindigd? Mijn ding is het in ieder geval niet . Wat een armoede als je zo met elkaar om denkt te moeten gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten